Venus Flytrap in Texas, SXSW, Maart 2010

Maandag 15 maart 2010 - Double Wide, Dallas

We vliegen naar Dallas en doen daar 's avonds meteen ons eerste optreden in de Double Wide, een bar met patio en muurschilderingen en een zaal ernaast. Top tent, vanavond een SXSW preparty met 3 bands. De tent is afgeladen en dat op een maandag! We spelen een erg goed optreden, een beetje jetlagged en doodmoe (want 5 uur 's morgens in Nederlandse tijd). Veel mensen komen naar ons toe met lovende woorden na de show. We verkopen cd's en shirts. Beter begin is simpelweg niet denkbaar.

Dinsdag 16 maart 2010 - The Aardvark, Forth Worth

Deze ineens koude dag doen we een optreden in Fort Worth, een stad vlak naast Dallas. Het is de stad van de cowboys en we bezoeken de "Fort Worth Stock Yards", een wijkje met rodeo, souvenierwinkels, saloons en steakhouses. Het is wel grappig en vooral toeristisch. Soort cowboy-disneyland.

's Avonds spelen we in The Aardvark, een zaaltje in het universiteitsdistrict. Helaas is het Spring Holiday, de meeste studenten zijn naar huis. We spelen voor een half gevulde zaal. Het is een beetje een stroef optreden, vooral door het slechte podiumgeluid. Niemand hoort elkaar eigenlijk. Op routine spelen we toch overtuigend (nooit iets laten merken!) en de aanwezigen vinden het "awesome" en kopen cd's. Morgen naar Austin!

Woensdag 17 maart 2010 - The Scoot Inn, Austin

Het is vanaf Fort Worth ongeveer 3 uur rijden naar Austin. Het landschap wordt wat dor en droog, en het wordt warmer.

Eerst checken we in in het gezichtsloze hotel langs de freeway om ons vervolgens te melden op Sixth street, bij de Maggie Mae's voor het Nederlands/Haagse feestje. Sixth street en omgeving is een groot feest; een samenscholing van alles wat met (vooral) indie-music van doen heeft. Wat vooral opvalt is het grote aantal baarden en zwarte zonnebrillen.

Het Crossing Border feestje is leuk en gezellig. Veel bekenden, gratis bier, Haagse bands. We vermaken ons prima. The Deaf springt eruit met een lesje Rock & Roll.
Na dit feest gaan we op zoek naar de Scoot Inn. Het ligt een beetje buiten het feestgedruis, maar in een heel leuke en kleurrijke wijk. Scoot Inn schijnt de oudste 'running' bar van Texas te zijn. Met de jongens van Woot en de dame van TV West eten we vlakbij de Scoot het goorste Mexicaanse eten ooit. Dat is dan weer jammer want verder is het heel gezellig.

We blijven verder in de buurt van de Scoot Inn omdat onze backline nog niet helemaal rond is. We kijken Woot (leuk), lopen wat rond, en wachten weer, want we spelen pas om 12 uur. Op het nippertje krijgen we de backline rond om om 12 uur een sterke set te spelen, buiten op het podium voor de Scoot Inn, voor een dampende massa uitzinnige muziekliefhebbers.

Donderdag 18 maart 2010 - Cold Fusion, Denton

Vrijdag 19 maart 2010 - The Cavern, Dallas

We spelen weer in Dallas vanavond. Dat is vlakbij, half uurtje rijden. De dag begint hetzelfde. Wakker worden in een hotel langs de snelweg. Alles lijkt op elkaar. Naast het hotel staat vaak een ontbijtschuur, Denny's of IHop. Daar eten we dan. Je hebt veel keuze maar alles is schaamteloos vet, big, huge, topped with cheddar en swiss cheese en weggespoeld met sloten koffiewater. Yihah!

Overdag bekijken we de plek waar JFK is neergeschoten. Toeristische trekpleister! Wel leuk hoor. Dallas is verder niet bijster anders dan andere Amerikaanse steden. Lees: geen centrum whatsoever, groepje skyscrapers en geen winkels. Die liggen 30 minuten vanaf downtown in shopping malls. Maar waar we 's avonds spelen, in The Cavern, is het een uitgaansgebied.

The Cavern is leuk en dedicated to the Beatles. We zouden vanavond samen met Drive Like Maria spelen maar die komen niet opdagen. Wel als opener een singer-songwriter uit Seattle. We hebben drumstel en versterkers weer kunnen lenen van een local band. Deze jongens spelen hier morgen maar ze waren zo vriendelijk hun spullen al vanavond te komen neerzetten. Heel erg aardig.

Het grote verschil met zaaltjes en optredens in Nederland is dat bij ons alles goed en vaak strak geregeld is. Hier verre van. De 'soundguy' is wel ok, maar verder lijkt niemand van onze komst te weten hier vanavond. Als we beginnen is het nog vrij druk, maar het is niet ons publiek en we spelen best hard. Veel mensen verdwijnen naar buiten of naar de bar boven. Tja. Het maakt niet uit. You win some, you loose some.

Zaterdag 20 maart 2010 - Andy's Bar, Denton

Vandaag alweer ons laatste optreden. Het is verrekte koud aan het worden en er wordt zelfs sneeuw verwacht! Gisteren in Dallas stond ik nog 's-avonds buiten voor de club in mijn t-shirt, nu moeten we al onze kleding over elkaar aantrekken.

We pakken in en vertrekken richting Denton, maar eerst nog even een bezoek aan de Southfork Ranch, u misschien wel bekend van de tv-serie Dallas. Hier werd de serie gefilmd, althans, de buitenopnamen bij het Ewing-huis. Het is nu een toeristische ranch met rondleidingen, en vooral grote souvernierwinkel. In de gure kou lopen we rond over het terrein.

In Denton wordt het steeds kouder. In ons hotel gekomen begint het buiten daadwerkelijk te sneeuwen! (zeer uniek in maart in Texas.) In de vallende sneeuw rijden we naar de zaal. Daar wacht ons wederom iets unieks; we komen binnen om een uur of half 10, de zaal al behoorlijk gevuld. er komen allemaal mensen van de zaal en de andere bands op ons af met de mededeling dat we over 10 minuten moeten spelen, als eerste band (van 4). Drumstel en versterkers, alles staat al klaar. Ik heb nog net tijd om mijn bekkens op te hangen. We hebben geen tijd om eerst even rond te kijken waar we eigenlijk zijn beland, maar het is behoorlijk vol en iedereen staat al verwachtingsvol en tot vooraan het podium naar ons te staren. Dat voelt op z'n minst een beetje gek.
Binnen 10 minuten na binnenkomst tik ik af en daar gaan we. De zaal is helemaal vol, dus dat is goed. Maar is wel hard werken want het publiek is vreemd-afwachtend. We proberen de boel los te krijgen maar dat lukt niet echt. We spelen 30 minuten, dan krijgen we het sein voor laatste nummer. Pffff, oke nog een knaller en dat was het dan. Gelijk erna weer hectiek, podium vrijmaken voor de volgende band. Hierna pas een biertje en eindelijk even kijken waar we zijn beland. Het is een te gekke zaal, goed formaat en rampvol vanavond. We krijgen toch een hoop lovende reacties. Na ons speelt een Belgische band 'The Experimental Tropic Blues Band' (geweldig!) en dan nog een vreselijk Amerikaans 'poseurs'-bandje, mooie jongens met de juiste kleertjes en taalgebruik: 'all the ladies in da hououououssse!...' en 'Can I get some guitars on my monitor... thanks bro, that's fuckin' awesome....' (?)
Als ze gaan spelen is het nogal vreselijk. Daarna nog een Coldplay/Keane-kloon... Wij zitten inmiddels in de kelderbar met jukebox, shot's Jack Daniels en de Belgen ons prima te vermaken.

Dit is de laatste avond en de laatste show geweest. De volgende dag vliegen we terug naar Nederland. Het schijnt als we in Nederland landen alweer 20 graden te zijn in Denton! Texas.... alles bij elkaar weer een mooi avontuur!