Tourverslag Venus Flytrap in Canada, maart 2009

6 maart
Voor de derde keer maakt Venus Flytrap de oversteek over de oceaan voor een tour. Na SXSW en Texas in 2004 en een tour langs de North Eeast Coast in 2005 gaan we dit keer naar Canada. We zijn uitgenodigd om een showcase te geven tijdens de Canadian Music week in Toronto, reden genoeg om er een tourtje aan vast te knopen; 7 optredens in 5 steden (Toronto, Kitchener, Kingston, Ottawa en Montreal). We nemen dit keer Bert mee, hij is fotograaf en filmer en gaat een documentaire filmen van deze tour. Het vliegtuig is overvol en na 8 uur opgepakt te hebben gezeten, landen we vrijdagmiddag in Toronto. afgelopen periode was het hier erg koud, min 10 graden overdag, maar vandaag is het voor het eerst een stuk warmer. Vanavond hebben we onze eerste show hier in Toronto, maar eerst moeten we nog wat zaken regelen; we halen de gehuurde mini Van op en rijden naar ons hotel in Downtown Toronto. Voor deze tour hebben we geregeld dat de zaal een backline beschikbaar heeft, of de andere bands met wie we samen spelen. Scheelt nogal veel ruimte en geld. Voor een week is dat wel te doen. Maar voor vanavond moeten we nog wel een guitaarversterker huren, dus dat doen we eerst bij 'Steve's Music Store'. Even bijkomen is er niet bij, de tijd vliegt voorbij. Het tijdsverschil is hier 6 uur vroger tov Nederland. Als we dan uiteindelijk op het podium staan voor onze eerste show is het half 7 s'morgens in Nederland! (local time: 00.30 uur). That's Rock n Roll, Baby! We spelen een goede eerste gig, wel beetje in de Twilight Zone voor je gevoel, maar alles gaat goed en we verkopen gelijk alle cd's en T-shirts die we in de gauwigheid bij elkaar hadden gegrist in het Hotel. Morgen even een goede merchendise box kopen. Na het optreden blijven we niet lang hangen want slaap kondigt zich gewoon aan nu, geen ontkomen meer aan. de kop is eraf.

7 maart
een dagje Toronto vandaag. Vanavond gaan we naar Kitchener 75 km westwaarts, maar we blijven in dit hotel voor het gemak en rijden vanavond op en neer. Net als een optreden in Nederland. Na het -uiteraard- standaard vette all american breakfast bestaande uit bacon, sausage & eggs weggespoelt met koffie en orange jus, gaan we de stad in. We bekijken Chinatown, Kensington Market en het museum, het regent namenlijk de hele dag! Dat is niet zo prettig stad verkennen. Toronto is wel een hele leuke stad. Eind van de dag vertrekken we naar Kitchener. The Circus Room blijkt zo'n roadhouse aan een lange eenzame weg in the Middle of nowhere. ai ai ai. Niks geen stadsgevoel. Dit kom je ook vaak tegen in de VS. Alles weids opgezet, een stadscentrum kennen ze niet. De band waar we vanavond mee samenspelen, komt helemaal uit Ottawa (een dagreis) voor dit optreden. We hebben geen tijd gehad voor een avondmaal en hier kan je ook nergens ieets fatsoenlijks eten, e krijgen gelukkig nog een simpele hamburger te eten van de zaal. Door de regen blijft het echte roadhousegevoel achterwege er komen weinig mensen opdraven, vanavond spelen we voor de routine. Redelijk aan de verotte kant rijden we s'nachts terug naar Toronto.

8 maart
Na het standaard ontbijt lopen we plots langs Massey Hall, de zaal waar Neil Young op jonge leeftijd een mooi live album opnam. Indrukwekkend pand. Vervolgens uitchecken en on the road. We moeten naar Kingston vandaag. Onderweg maken we een stopover langs het meer; Lake Ontario. Er ligt nog veel ijs langs de waterkant, heftig om te zien allemaal. Na wat rondrijden in de omgeving komen we aan in Kingston, de stad is veel kleiner dan we dachten. Allemaal erg leeg en rustig, terwijl dit toch een 'college Town' is. Ons Hotel ligt aan het meer, er is niet zoveel aan hier, nogal amerikaans en leeg allemaal. Na het eten rijden we naar de zaal en wacht ons een enorme domper. De beide support bands hebben afgezegd en nu hebben we geen backline en kan de show niet doorgaan.Hier zijn we niet blij mee. De lokale boeker laat ook verstek gaan en handelt het af met een kort telefoontje; I'm very sorry man! There's nothing I can do...' We moeten ons er uiteindelijk bij neerleggen dat we voor niks in Kingston zitten. Bart en Pike gaan de stad in, de rest neemt de avond om te relaxen voor de tv in het Hotel een een goede nacht te slapen.

9 maart
Na de standard procedures (bacon & eggs), verlaten we dit gat en gaan op weg naar Ottawa. Dat is een paar honderd km rijden. Het heeft een beetje gesneeuwd, wat de Canada beleving erg ten goede komt. Halverwege de tocht nemen we weer een stuk B-weg om wat van de omgeving te zien. We rijden door een heftig gebied vol bevroren meren. Bij een grote rivier aangekomen willen we de Ferry nemen naar de overkant. De pont ligt echter vast in het ijs en we kunnen met de bus gewoon bij de pontopgang het ijs oprijden de rivier over. Heel gaaf. Aan de andere kant spreekt men frans, we zijn in Quebec aangekomen, franstalig Canada. In Ottawa checken we in in het hotel en gaan we de stad weer verkennen. Heel apart hier, geen hoogbouw, veeeel zwervers (wat doen ze in zo'n koude stad?). we besluiten vast even naar de zaal te gaan kijken, de 'Zaphod Beeblebrox'. Ziet er heel goed uit, een soort zaal die geschiedenis heeft gemaakt, er hebben veel grote namen gestaan; de stones hebben er in 2005 zelfs een video opgenomen, staat te lezen in een bord op de gang. Gewoon een supergoede zaal. En alles strak geregeld. Dat blijkt ook s'avonds. We gaan eerst een lekker hapje eten met de jongens van de openingsband, ze komen uit deze stad en weten een goed restaurantje. Daarna de show; er spelen drie bands en de zaal is heel goed gevuld. Er is bovendien een soundman aanwezig die iedere band zich zou wensen en we hebben vanavond een topavond hier in Ottawa.

10 maart
Het tourleventje is misschien wat voorspelbaar maar het ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag dus wat is beter geschikt dan een All American, in europa ook wel door het leven gaand als Full English Breakfast? Niets nee. Hierna weer op reis, naar Montreal, paar uur oostwaarts. In Montreal hebben we 2 gigs op rij wat wel fijn is, dan heb je 2 dagen hetzelfde hotel en een dagje om de stad te zien. Na inchecken gaat de tijd weer snel met eigenlijk niks en hup, daar staan we alweer voor de deur van l'Hemisphere Gauche waar we vanavond met 2 andere lokale bands geprogrammeerd staan. Verder bestaat de tijd uit wachten, wachten, beetje soundchecken en een hap thais eten in de buurt. mjamm. Het is een leuke zaal, in een leuke buurt van Montreal. Na het 'uitzitten' van de twee lokale bands doen we een goed optreden. Geen bijzonderheden alles loopt inmiddels gesmeerd. Na de show het nodige geouwehoer en dan terug naar het Hotel.

11 maart
Dagje Montreal bekijken: in vogelvlucht: old Montreal; erg europees aandoend, dan downtown; net als in de VS, shoppingmalls en brede avenues met Mc Donalds, Starbucks etc. De wijkjes links en rechts van de Boulevard St. Laurent zijn wel erg kleurrijk. Hippie achtig, alternatief, rommelig, muziekwinkels enz. Het weer is mooi geworden, eindelijke een zonnetje. Best fijn zo'n dagje. Dan is het weer: hotel, spullen ophalen, naar zaal (Bar St Laurent 2, IN het leuke wijkje!), wachten, wachten, poolen, soundcheck en eten (Indiaas deze keer). Het is koud geworden, heel erg koud. Een ijselijke wind gaat door merg en been. Het is buiten bijna niet meer te harden dus we vluchten snel terug naar de zaal. Als voorprogramma een singer songwriter, daarna wij en als aflsuiter een lokale band die het erg goed doet. Best een goede avond.

12 maart
Vandaag een lange terugreis naar Toronto, 6 uurtjes rijden, dus we vertrekken in de snijdende kou rond een uur of 10. De rest van de dag spenderen we op de snelweg. In Toronto aangekomen halen we gelijk de registratie en polsbandjes op voor ons optreden vanavond tijdens de Canadian Music Week, in de lobby van een groot hotel waarin het wemelt van mensen uit de musicbusiness. Iedereen is 'very cool'. Hierna snel inchecken in het hotel want om half zes moeten we ons melden bij de zaal, The Neutral Lounge. Het blijkt een ruime kelderbar te zijn en de andere bands komen ook binnendruppelen. Een internationale avond met bands uit Brazilie, Spanje, Nederland dus en Canada. Wij doen de soundcheck want daar heeft niemand echt zin in, maar wij met onze samples en keyboards willen graag even checken hoe het gaat klinken in deze kelder. Hierna ons laatste avondmaal in Canada, een chinees in Chinatown. De showcase tijdens de Music Week gaat niet helemaal feilloos, Bart heeft problemen met de versterker, maar na een paar ferme klappen doet ie het weer. We herpakken ons en spelen een prima set. Mensen zijn zeer enthousiast, er is ons later gemaild dat we 'probably one of the best performances of the second night' waren. Bovendien doen we een interview voor de Zuid Amerikaanse Rolling Stone, die aanwezig zijn bij de band uit Brazilie en ons helemaal te gek vinden. Ach ja, wat het oplevert, eigenlijk gaat het daar niet om. Je bent een van de velen. Belangrijkste is dat je plezier hebt en ervoor gaat, iets dat wij al jaren doen op onze eigen manier. Ook nu weer een mooi avontuur beleefd wat ons naar Canada bracht. En wie weet, Zuid Amerika next?

13 maart
Vanmiddag vertrekken we om 16 uur, we gaan deze morgen nog even skyhigh, we bezoeken de CN tower, een van de hoogste gebouwen ter wereld. Met een glazen vloer waar je overheen kan lopen.. niet iedereen durft! De terugvlucht naar Amsterdam verloopt rustig en relatief snel met wind in de rug landen we sneller dan verwacht op Schiphol.